po rozpatrzeniu wniosku Mazurskiego Parku Krajobrazowego, Krutyń, 11-710 Piecki w sprawie zaopiniowania przez Radę Gminy Mrągowo zaktualizowanego projektu Planu Ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego

§ 1. Opiniuje się negatywnie zaktualizowany projekt Planu Ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego (stanowiący załącznik do uchwały).

§ 2.Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Mrągowo.

§ 3.Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady Gminy

Sławomir Olender

Uzasadnienie do uchwały w sprawie zaopiniowania zaktualizowanego projektu Planu Ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego



Mazurski Park Krajobrazowy w Krutyni zwrócił się z wnioskiem do Rady Gminy w Mrągowie o zaopiniowanie zaktualizowanego projektu Planu Ochrony dla Mazurskiego Parku Krajobrazowego w formie uchwały, zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia
16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009r. Nr 151 poz. 1220 z późn. zm.). Park mazurski jest parkiem krajobrazowym i nie mogą być zakładane cele ochrony jak dla parku narodowego. Z tego powodu Rada Gminy projekt ochrony opiniuje negatywnie. Rada nie uzgadnia rozwiązań przyjętych w planie w zakresie infrastruktury technicznej, zagospodarowania turystycznego, sposobu użytkowania gruntów, eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych z tego powodu, że założenia nie uwzględniają aktualnych realiów rozwoju regionu. Trzeba przypomnieć, że gminy wchodzące w skład terenów Parku, to gminy typowo rolnicze z mniejszym lub większym przemysłem turystycznym, stąd stanowisko Rady Gminy, że powyższy projekt Planu dotknie najbardziej mieszkańców, ograniczając im prawa do własnych nieruchomości, ponieważ np.: postuluje się zakaz realizacji obiektów inwentarskich opartych o gnojowicowy system chowu zwierząt, nie zważając, że będzie to zagłada gospodarstw rolnych zajmujących się produkcją mleka i likwidacja przemysłu mleczarskiego. W aktualnych realiach kraju nie jest możliwe w obrębie 20 - stu lat (okres obowiązujący planu ochrony) instalacja automatycznych fotoradarów, wprowadzanie ograniczeń prędkości czy tworzenie pasów zieleni izolacyjnej wzdłuż dróg. Również wycinka drzew i krzewów na terenie Parku po uzyskaniu zgody dyrektora Parku oraz inne zakładane zmiany dotyczące roślin i zwierząt jest nie do przyjęcia. Zakładanie kompleksowej rewaloryzacji zabudowy siedliskowej bez zabezpieczenia finansowego jest fikcją. Nie można wskazywać dla ludności źródeł finansowania typu: kredyt, dotacje samorządu czy państwa. Nakładanie obowiązków w imię wyższego celu musi być powiązane z realnymi możliwościami wykonania. Obowiązkom winny odpowiadać uprawnienia m.in. możliwości dochodzenia żądania wsparcia finansowego na rewaloryzację. Skoro gminy położone na terenie parku są zaliczane także do gmin turystycznych, to rozwój turystyki w tym agroturystyki nie może być zlokalizowany tylko w obrębie zwartej zabudowy wsi i w dodatku postuluje się konieczność zachowania formy architektonicznej starej, niskiej zabudowy wsi mazurskiej. Dyrektor Parku w roli organu administracji publicznej ma decydować, jakie projekty architektoniczne będą dopuszczone do realizacji. Zakłada się uzyskanie wymogu pozytywnej opinii. Przy założeniu, że układy przestrzenne wsi mają pozostać nienaruszone, to już należy uznać, że wszystkie budynki, które nie będą nawiązywać do starej niskiej zabudowy wsi mazurskiej będą odrzucane. Tych celów nie da się pogodzić. Dlatego nie będzie zgody Rady na rozwój przestrzenny tylko w obrębie zwartej zabudowy jednostek osadniczych.
W związku z powyższym Rada Gminy opiniuje negatywnie plan w zakresie dotyczącym infrastruktury technicznej, zagospodarowania turystycznego oraz sposobu użytkowania gruntów.

Przewodniczący Rady Gminy

Sławomir Olender